Catching Up

Geïnspireerd door de aller-, aller-, állertraagste kassamedewerker (m) van het westelijk halfrond die mij vandaag hielp bij de Asda (supermarkt) heb ik besloten om ook maar eens ergens goed de tijd voor te nemen en weer eens een blog te schrijven. Er is ondertussen zó veel gebeurd dat ik helaas niet alles meer recht kan doen - van uitstel komt inderdaad afstel. Korte terugblik:

In november heb ik mijn eerste bezoek uit Nederland gehad: Christine kwam me 5 dagen opzoeken. Ze integreerde hier zo goed dat ze na een paar dagen mij door de rode stoplichten sleurde in plaats van andersom, ook al komen de auto’s van de verkeerde kant. Het was vet leuk en hopelijk kan ik haar overhalen om nog een weekendje langs te komen... ;)

Verder ben ik ben met vier vrienden (waarvan één met auto, wat alles een stuk makkelijker bereikbaar maakt) een weekend weg geweest naar het oosten van Engeland, waar we onder andere Hadrian’s Wall hebben bezocht, een openluchtmuseum over de oude Romeinen hier, een stuk Manchester op de terugweg, en, als kers op de taart verbleven we één nacht in het ‘most haunted hotel of Great Britain’ (twee keer bevestigd door de zogeheten Poltergeist Society) waar zo’n 60 verschillende geesten zouden rondwaren. Geen spoken gezien, wel erg lekker geslapen en ontbeten.

Ook heb ik, tegen alle verwachtingen in, hier een supergaaf Sinterklaasfeest kunnen vieren dankzij ex-huisgenoten P. en M. die op het moment in Hull verblijven en maar weer bewezen hebben dat de Sint écht overal is. Ook ben ik een paar dagen rondgeleid door Hull (ik vind Liverpool nog steeds leuker - sorry jongens!).

Met kerst ben ik, zoals bijna alle uitwisselingsstudenten, een week naar huis geweest en het was toch wel heel fijn om mijn familie en een aantal vrienden weer eens in levende lijve te zien ipv alleen op Skype. Tieke vloog met me mee terug naar Liverpool om daar tot 1 januari te blijven en met Oud & Nieuw uit te gaan. Ik ben nog nooit door zoveel volslagen vreemdelingen een gelukkig Nieuwjaar gewenst en Tieke en ik hebben ons kostelijk vermaakt met mensen kijken en dansen.

Een paar dagen nadat Tieke weg was kwamen mijn ouders en Erik me opzoeken. Ook zij kregen een rondleiding (ik heb inmiddels een shortlist van dingen-die-je-zeker-gezien-moet-hebben-in-Liverpool).

Januari bestond verder vooral uit essay schrijven, tentamen leren, SNEEUW, ER WAS SNEEUW, (lang niet zo veel als jullie in Nederland hadden maar uiteindelijk kreeg Liverpool dan toch ook een wit laagje), bedenken dat ik toch maar weer eens moest gaan zwemmen/sporten want dat schoot er na kerst nogal bij in, en tot slot vieren dat de tentamens voorbij waren en afscheid nemen van een groot deel van de Erasmusstudenten die weer naar huis vertrokken. Een paar dagen terug was er alweer een welkoms-thee-uurtje voor de nieuwe uitwisselingsstudenten op de uni. Ik bedacht me laatst dat ik afgelopen maandag (28) naar huis zou zijn gevlogen als ik mijn verblijf hier niet had verlengd. Vreemd idee, ik heb het gevoel dat ik hier nog maar heel kort zit, en veel mensen die tegelijk met mij aankwamen zijn alweer vertrokken.

Voornemen voor het nieuwe semester: badminton weer oppakken. Deze week twee keer geweest - waarom heb ik dit zo lang niet gedaan?!

Sinds deze week zijn mijn colleges weer begonnen en moet ik dan toch echt aan mijn bachelorscriptie gaan beginnen. Daarom ga ik afronden, zoals gebruikelijk met een paar cijfertjes:

Essays ingeleverd: 3 (allemaal goed gehaald)
Tripjes op de planning: 3/4 (Edinburgh, Londen, Oxford en hopelijk ook Cambridge)
Fish & Chips gegeten: 2x (waarvan geen echt lekker)
Tentamens gemaakt: 1 (resultaat nog niet bekend)
Aantal andere Nederlandse Erasmusstudenten in het tweede semester: 0. Voor zover ik nu weet.

Cheers & groetjes!